《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
虽然是我不太受得了的日式节奏，以及白白的、雾蒙蒙光色，但还是很卡哇伊啦。美雪好美好美呀！《情书💌》+《盛夏光年》。
山田小妹妹甜妹转腹黑攻，这对美少女百合可以可以！
如果出单元剧集一定很有趣！
看日本动画里面的正能量能带给人鼓舞，本片就是告诉人们善良勇敢，虽然灾难带来了伤痛和恐惧，但是只要有人拉一把就能渡过难关，也许迷途之家无处不在
山田mm很可爱，感觉像是为她量身打造的片子。男主一家完全是为了忖托啦啦主题搞来的配件吧～
山田杏奈把一个任性强势腹黑心机的小白兔少女形象演活了，三人的外形和心理其实可以属于同一个或者任何一个普通高中生，或乖戾或自卑或远离集体，那些反复的情绪捉摸不透的心思，渴望被理解被爱，脱离原生家庭的束缚等等都在三人中体现。开头和结尾的配乐好听！一些场景设置和节奏很像动漫，女二声音也像声优太温柔了
其实挺好的设定和画风，可惜了故事差一大口气，最后BOSS灭的跟开玩笑一样，那么多大神来了为啥一定要奶奶拿个小匕首去杀？
剧情略草率，差点意思，当作放松随便看看的，芦田爱菜配音还可以
那些未知的奇妙物，只要内心善良都不可怕。灾后重建，不仅是重建生活，还有心理。每个被留下来的人，面对的是满目疮痍的心灵。
女主小孩子一样任性，偏执到可怕，为了一封别人的信的好奇心可以冒着摔残疾的危险跳窗，又为了继续让关系不断，和不喜欢的人做，给见多识广的我看傻了快。
既然男人得不到了，就跟他女朋友搞姬，先上了她的女朋友。任性NTR，够狠的。
很治愈很温馨。人和妖，只要有一颗善心，是一样友好可爱的。就算是普通人，只要内心坚定，只要用对了方法，也是希望可以战胜邪恶的怪物的。我很喜欢这部电影，所以也立马下单了原著。
但整体有点无聊
故事情节平平淡淡，但是很多温情的内容，展现了向往的乌托邦生活。女主被治愈的过程没有很清楚，但或许就是在这种温情的环境中自然就慢慢自愈了吧。画面就不说了，通片都是壁纸。有很多可爱的情节，譬如船在水上走，是河童在推它；奶奶和那个神的对话；姐姐难过时候，妹妹依靠在姐姐身上。最后打怪的情节有人觉得太快了，我觉得正好，反正我是不喜欢明明知道怪会被打败，还一直在那里来回。
最后一幕好像看到什么东西碎裂了 然后里面装的东西飞快地抓向救赎的光点将之包裹
画面特别美，可以做壁纸的程度。bgm也很治愈～
剧情一般 画风治愈的动画。灾难给人类心灵带来的破坏，需要自己鼓起勇气面对和克服！
别人口中的爱和我以为的爱都一样空乏又自私。只有她的温柔体贴，最贴近爱本身的无私和忍让，即使本来属于别人也让人想占有。删掉男主就是高冷班花女一X病弱乖顺女二的攻略故事，本来以为完了但女二最后那封信温柔得让人想哭，女一看完后毫不犹豫地冲到教室对她说再睡一次就是为了让她明白对她不是只有利用的感情，也蛮好哭的。
伤痛不一定非要用尽方法去治愈它，每天平静的生活下去，就已经在化解伤痛。
女导演改编女作家的小说，拍出了我继《三角草的春天》后最喜欢的山田杏奈，她本来就应该像沼泽一样潮湿而深不见底、像热带植物一般茂盛而具侵略性。她也许不讨人喜欢，但绝不会被忽视。芋生悠也很好，看似自卑胆怯实则也有必要时向前一步的勇气。被无意识击中的一些瞬间、被他人身上一些与自己不同的地方所深深吸引。PS.勾起了高中时期一些类似的回忆，两个人平常在班级里保持着表面的距离，彼此也是靠手写信产生了连结，只会在下了晚自习回宿舍的时候，并肩走过一小段路、等待了一整天的一小段美好时光。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
