《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
唯一能夸的画面甚至都不是我喜欢的画风... 除了流畅真的一无是处... 好像没有世界观也没有什么大格局 海的女儿现代版 bye
家属不想和我一起看动画电影的条目又增加了……
一个浪漫却很老套无聊的故事。
女主爱情的副线是败笔，大败笔
画面好看，角色可爱，只是不甜还腻。
女主角的感觉是“本来无一物，何处惹尘埃”，为画面给及格分
牛教授说能看完整看完就是对本片最大的的尊重。我觉得说得对。男主，真的别太把自己当回事，呃呃呃……我觉得动画真的对不起小畑健的设计（这是可以说的吗
动作有加分，非常流畅。画面真的“绚烂夺目”哎呀我去。好吧就这样啊吧
挺喜欢几个意识流的长镜头的，有惊喜！女主演的不是很好，重在真诚。两位老演员的表演很自然，其实我以为不会有啥触动，不过看的时候还是两次落泪，很难得。
现实、过去、梦用得有点泛滥了，以至于迷失方向，老夏演得很自然
【3星半】头重脚轻，典型的设定大但输出小，某些特写镜头的画风甚至会变样，一次非常偶然的“任务”性质的相遇我只能说，原本可以发散出很多东西的多层世界观却脆弱得像泡泡一样一戳就破，太多点经不起推敲。
父母在，人生尚有来处。父母去，人生只剩归途。
一部优秀作品，首当其冲的是一本好剧本，其次才是技法和作画等等，很显然，《泡泡》在各方面都很不错，除了剧本
水一样的剧情，不如天气之子。
音乐是真好听，画面是真好看（有些掉san画面除外…）剧情也是真一般✋
看过之后才明白父母对自己的意义有多么重大，父母是挡在我们和死神面前的人，让我有种看过《入殓师》后的感觉，开始对死亡有了重新的审视。电影采用一场一镜的方式拍摄，大量的长镜头凸现出导演的调度功力，演员的表演也绝对在水准之上，特别是两位老人真挚的表演，让人非常信服。
来处无归途，生命总无常。
恍若听着德彪西的曲翻了本精美绝伦的名家画册，你要问我画册表达的主旨是什么，我只能摇头长吁，吾等凡人看不懂啊。PS. 1颗星投给作画，另1颗投给配乐；实在没想通全明星阵容怎么拍成这样子。
外星侵略者假装自己是人鱼公主的故事话说女二好色气啊我要加一星！
真的有种浪费画面和配乐的感觉😡😡
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
